Time flies when you're having fun! - Reisverslag uit New Delhi, India van Myrthe Dols - WaarBenJij.nu Time flies when you're having fun! - Reisverslag uit New Delhi, India van Myrthe Dols - WaarBenJij.nu

Time flies when you're having fun!

Door: myrthedols

Blijf op de hoogte en volg Myrthe

05 Maart 2012 | India, New Delhi

Zo, lekker op tijd naar bed gegaan gisteren en geprobeerd wat bij te slapen, maar nog heb ik het idee dat ik nog wel wat dagen zou kunnen slapen. Wat mat die hitte je hier af zeg, echt ongelofelijk! Haha. Deze week stond er op het programma dat de kinderen gebruik moesten gaan maken van hun eigen intelligenties. Het werken met meervoudige intelligentie in verschillende vakken staat dit schooljaar dan ook hoog in het vaandel. Helaas zien wij hier in de praktijk erg weinig van terug. Alleen maar klassikaal geneuzel en geschreeuw ‘HEY!’ of iets wat daarop lijkt wanneer iets niet volgens de ‘regels’ gaat, horen wij in het Art blok regelmatig. Natuurlijk zijn er ook leerkrachten die hier vast en zeker gebruik van maken(MI), maar die hebben wij nog niet zoveel ontdekt. Althans in het Art/Drama/Dans/Muziek lokaal nog niet, maar wij zien helaas ook niet heel veel andere lessen….. Wij doen gewoon lekker ons ding en proberen hier juist wél zoveel mogelijk gebruik van te maken en een goede indruk achter te laten(wbt de kennis die wij op dit moment kunnen overdragen).. Wij leren natuurlijk bepaalde dingen van hier en zij kunnen ook weer veel van ons leren;) We merken beiden in ieder geval wel dat wij het heel erg leuk vinden om te doen, maar dat het ook ontzettend veel energie vraagt van ons omdat wij geloof ik meer werk omzetten dan de gemiddelde Indiër in deze korte tijd. Ook het constant Engels praten, terwijl de kinderen een ander ‘soort’ Engels praten en de lesvoorbereidingen in het Engels maken bijvoorbeeld is ook niet bepaald makkelijk, maar we doen onze uiterste best!

Maandagmorgen begon al meteen een beetje rommelig. Wij moesten onverwacht een andere les geven, omdat het niet de klas was, waar wij ons op hadden ingesteld. Haha, nou ja gelukkig hebben we samen de drama klassen en konden we elkaar goed aanvullen hierin, dus dat was wel fijn! Na deze les vlogen de uurtjes om en voor we het wisten was de maandag alweer voorbij! Goh , wat gaat het toch snel ! Na de lessen hebben wij ons weer even platgelegd, ik dit keer met het mooie boek dat ik van Marij had gekregen, wat een meeslepend en indrukwekkend verhaal, het leest heel fijn! :D Normaal gesproken ben ik niet zo’n lees-type, maar zo zie je maar…. ;)! Dit konden wij alleen pas doen nadat wij even met Meru hadden overlegd over twee vrije dagen, die wij graag wilden hebben, omdat de ouders van Vivianna ons komen opzoeken. Meru deed hier gelukkig niet zo moeilijk over, maar de doorslaggevende persoon was toch echt Navis(principal). Hm, hier zagen wij wel even tegenop (dit omdat het contact tot op die dag nogal afstandelijk was). Na haar even gezocht te hebben, bleek dat ze al was vertrokken en dus moesten wij maar wéér een dag wachten. .Ook dinsdag vloog voorbij en voordat we het wisten was het alweer bijna woensdag! Je komt hier in een bepaald ritme terecht en ik denk dat het daardoor allemaal zo snel gaat. Maar goed, wij moesten dinsdag na school eerst met Navis overleggen. Dit ging op een nogal onverwachte goede manier en het enige dat ze zei was: ‘ Just make a letter with all the details’ en dan is het goed! :D YES, hadden wij ons hier nou zo druk om gemaakt? Helemaal lachend en blij liepen wij terug naar ons huisje en om het te vieren met een zakje chips en een glas cola! ;)

Toen wij ’s avonds naar the office gingen om weer eens fatsoenlijk en redelijk snel internet te hebben, konden wij het niet laten om dan ook meteen een vlucht te boeken richting het zuiden, Kerala.Wij hoefden namelijk geen dagen in te halen. Wij zullen in onze laatste weken dan ook de westkust van het Land bezoeken. Wij vliegen naar Thiruvananthapuram en vanuit daar zullen wij verscheidene tripjes gaan maken, met als hoofdinstelling: Relax, take it easy! We willen dan natuurlijk wel veel zien, maar ook genieten en lekker chillen! Booh, ik kan niet wachten, wat kijk ik ook daar weer naar uit! :D

Op woensdag moesten wij ook behalve de dramalessen, tekenlessen geven aan de aller jongsten. Heel erg leuk, maar wat zijn we steeds bekaf voordat we überhaupt het lokaal hebben bereikt :P. Ook hier zijn de kinderen altijd wel enthousiast als we weer komen en genieten ze er ook wel van volgens mij! Tussen Art 1 en 2 was het even pauze en kregen wij een kopje thee(met melk ) met een lekker stukje cake! Jammie! :D .. Bij art 2 moesten wij wat eerder terug lopen, omdat wij op tijd moesten zijn voor de lunch, opnieuw rijst met prutjes en een ei. Dat smaakte eigenlijk wel goed moet ik zeggen! ;)
Ook deze dag kwamen wij in gesprek met Deepa en zij gaf aan: ‘ I will cry when you leave , because you are so close to me right now ’.. Dat was heel erg lief om te horen en op dat moment doet het ook wel echt wat met je. Eindelijk eens iemand uit India die haar gevoel en gedachtes uitspreekt, wow! Dit komt hier namelijk niet echt veel voor. Hoe een ander zich voelt en wat een ander denkt, is hier geloof ik niet zo belangrijk, dat hebben wij ook wel gemerkt tijdens de introductie week. Het gaat zich hierbij om de negatieve gevoelens..Waarom? Vraag je je dan wel eens af. De reden hiervoor zou ik eerlijk gezegd écht niet weten! Volgens mij weten ze gewoon echt niet hoe ze hiermee om moeten gaan. Ook noemt ze alle mensen die hier op de campus werken, haar brothers en sisters. Dat merk je inderdaad wel heel goed in India, iedereen ‘kent’ elkaar, heeft veel voor elkaar over en het hangt allemaal samen als ‘one big family’. We lieten haar ook het informatieboekje zien over India en bij iedere foto over een deel van Zuid-India zei ze : ‘ Beautiful Place ‘ , terwijl ze in bijna geen enkele plaats of omgeving was geweest. Ze is zelfs nooit echt verder gekomen dan haar geboortedorp Mathagondapalli en de campus van de school. Best wel schokkend, terwijl wij bijvoorbeeld van het ene naar het andere deel van India vliegen of gaan per taxi, heeft zij haar eigen land nog nooit ontdekt en is het maar de grote vraag of dat ooit zal komen! Dan besef je je wel dat je toch écht niet mag klagen met alle faciliteiten en mogelijkheden die wij als westerlingen hebben! : )

Op het einde van de dag hadden drama 3. Uit ervaring wisten wij dat dit geen gemakkelijke groep was. Ook deze les was het helaas mopperen geblazen. Dat was wel jammer, na een redelijk goed verlopende les in het begin. Dan sluit je je dag niet echt af met een voldaan gevoel, terwijl de andere klassen het echt heel erg enthousiast, komisch en dus heel leuk hebben gedaan deze dag! :D
De tijd vliegt en voordat ik het goed en wel in de gaten had was het alweer donderdag. Deze dag zou ook weer een volle dag worden, maar hopelijk wat rustiger als de dag ervoor. Gelukkig wel dachten wij, totdat wederom het einde van de dag naderde. Na een enorm leuke les met de 5th grade, misten er een heleboel potloden en gummen. Ongelofelijk van de ene kant, maar ook begrijpelijk van de andere kant. Het is natuurlijk echt niet netjes om ongeoorloofd spullen mee te nemen van ons en het ging ons ook niet zozeer om die materialen, maar meer om het principe. Van de andere kant was het natuurlijk ook enigszins begrijpelijk, want die kinderen hebben ook gewoon echt niks hier en zijn al blij met zo’n klein iets. Eigenlijk best zielig om te zien soms. Wat zou je deze kinderen toch veel meer gunnen dan dat ze op dit moment hebben ( buiten het ‘goede’ onderwijs dat ze hier hebben dan ). Maar deze kinderen zijn überhaupt al blij met onderwijs, zodat ze niet op straat in de sloppenwijken hoeven te leven. Met sommige kinderen bouw je zelfs zo’n leuk contact op dat je ze soms in het koffer wilt stoppen en mee naar Nederland wilt nemen ! Lekker recht door zee zeggen wat ze willen weten en wat een fijn gevoel steeds - en ik kan het niet vaak genoeg zeggen - dat deze kinderen je zo enorm waarderen, warmte geven en respecteren ! ;) Dit zal ik echt never nooit meer vergeten ! :D




  • 05 Maart 2012 - 19:08

    Adrie De Bruin :

    Hoi Myrthe,Wat een verhalen zeg, geweldig hoor. hoe jullie het allemaal doen. Ik lees met aandacht jou verhalen. Ik vind het knap allemaal hoor, Lieve groetjes van mij, Adrie

  • 06 Maart 2012 - 17:14

    Hub:

    Ik herken een aantal dingen wel, ook al is dit India en niet Indonesië. Het hoort niet bij de cultuur het hart op de tong te hebben. De reden is dat je altijd moet zien te voorkomen dat een ander gezichtsverlies lijdt; dat is not done. En de westerse aanpak - al helemaal de Nederlandse - roept juist op dat iemand gelijk krijgt of juist ongelijk. Die onbalans moet je ten allen tijde zien te voorkomen.
    Ook dat je als familie beschouwd wordt. Hoe worden jullie genoemd? Zit er een titel voor? Wat betekent die titel? Betekent die niet heel vaak "moeder" of "tante"? Worden jullie door het onderwijzend personeel "zus" genoemd? Jullie zijn dan geen familie, maar er is kennelijk wel een band, en jullie worden beschouwd als deel van de familie. Eigenlijk een warm bad - en dat heeft niets met temperatuur te maken!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Myrthe

Aruba 2014!

Actief sinds 10 Okt. 2011
Verslag gelezen: 155
Totaal aantal bezoekers 54636

Voorgaande reizen:

23 Juli 2014 - 23 Juli 2015

Aruba 2014-2015

31 Januari 2012 - 16 April 2012

india!

Landen bezocht: