Back to basic!

Dat kon je wel zeggen ja. Back to basic, wat een primitieve boel allemaal hier en wat voelde ik me zacht uitgedrukt zwaar minder prettig ! :( Ik was ondertussen wel wat gewend wat betreft de eenvoudige levensstijl maar … Nou goed, laat dat maar even achter wegen. Ik zal eerst even vertellen wat wij de dagen hiervoor nog hebben gedaan!

Toen wij in Mysore waren aangekomen, zijn wij dus eerst verbleven in Crystal Paark inn, of zoals Daisy het zo mooi tegen de riksjaw-chauffeur: Can you bring us to Crystal Clear hotel ? :P Haha!
Hij snapte bewonderenswaardig wel wat wij bedoelden! ;) Super! Maargoed..
Eerst maar eens het paleis bezoeken. Daar gingen wij met de bus heen. Verbaasd keek ik Vivianna aan : Hoe kan dit maar zo’n korte busreis zijn? Normaal duurt een busreis tussen de 2 en 5 uur :P!
Werkelijk maar waar stonden wij binnen 10minuten voor de ingang van het paleis. Wauw! Prachtig! Wat een rijkdom was hier te zien! Eerst een groepsfoto maken van de hele groep van 17meiden en 1jongen. Haha ! Maar wel echt een hele gezellige groep! Ook de leiding is heel erg leuk ! :D
Na deze groepsfoto gingen wij richting ingang van het paleis waar wij ons schoeisel in een bak moesten flikkeren , sorry maar zo gebeurde het echt, voordat wij naar binnen mochten. Dachten wij eenmaal binnen te zijn, staat daar een of andere pipo te bewaken en zei dat wij de camera’s moesten afgeven. Ja ammehoela vriend, dat gaat dus mooi niet gebeuren. Dan maar 500 roepies neertellen ervoor. Echt belachelijk, puur en alleen omdat wij blank waren. Met een audio guide zagen wij er inderdaad ook wel uit als echte toeristen. Prachtig dit paleis van binnen wat een goud en wat een mooie versieringen aan de muren. Het leek wel het paleis van Aladin ;)! Na het bezoeken van het paleis verzamelden wij ons buiten bij het paleis en werden wij ‘bedankt’ door voorbijgangers. Ehm… waarvoor eigenlijk? Haha:P Geen idee, maar waarschijnlijk omdat we blank waren en sommigen ook nog blond! ;) Sommigen trokken zelfs een blonde haar uit bij Vivianna omdat ze dit niet vaak zouden zien! Haha :P Pijnlijk…

Uiteindelijk terug naar het hotel gebracht door de busschauffeur gingen wij eerst lunchen en daarna hadden wij de middag ‘ Freetime ! ‘. Heerlijk! Even tijd voor onszelf. Maar weer in de riksja proppen en hobbelen om tot bij de bazaar te komen. Daar uitgestapt hebben wij bij de Badsha bazaar alles overhoop gehaald voor zover het ook maar mogelijk kon zijn. Haha!:P Ik wilde een jurkje en stof.. Uiteindelijk liep ik er naar buiten met 6m. aan prachtige stof voor mijn pakje met carnaval van volgend jaar hahaha!:P en 2 prachtige sjaals, waarvan er 1 was gemaakt van echte ‘kasjmier’. :D
In de veronderstelling zijnde van een shopping mall was dit slechts 1 winkel. Even de straat op en af slenteren met wat leuke winkeltjes. Op een gegeven moment zagen wij een ingang naar een markt.
Dít was dus de meest kleurrijke markt van heel Zuid- India! Mooi om te zien hoe veel kleuren er hier op een kleine plek bij elkaar zijn! Van fruit/groenten tot kruiden tot armbanden tot wierook tot poeders die gebruikt werden om het een en ander mee te verven! Prachtig gezicht was dat zeg !

Wat was ik blij dat ik dit nog even heb gezien zonder er voorbij te lopen !:D Het was echt adembenemend mooi en ook om te zien hoe gepassioneerd en blij deze mensen hun werk doen!
Vervolgens zijn wij nog even naar ‘The Mall of Mysore’ geweest. Tijdens het nuttigen van een lekkere beker cola, werd hier nog jingle bells gespeeld haha! :P. Erna nog wat inkopen toen en toen maar weer terug naar het hotel om even te chillen en daarna weer met de groep te gaan dineren! Super gezellig was dit en wat heb ik genoten tot nu toe, wat een lieve en leuke groep is dit ! :D We hadden tijdens deze week trouwens ook heel erg veel steun aan elkaar! Dat was echt super fijn. Na het eten was ik opnieuw afgepeigerd en zijn wij na het schrijven van een nieuw verhaal in slaap gevallen! We hadden namelijk een zachte matras ongelofelijk! :D Ik kan het niet vaak genoeg zeggen :D…
Na heerlijk geslapen te hebben besloten we ’s morgens maar te gaan ontbijten. Oeps, half 10 dachten wij.. Hmm niet dus, iedereen was al bijna weg maar ach het was toch lekker nog! ;)

Vandaag gaan wij varen op een krokodillen rivier bij ‘ The Bird Sanctuary ‘ . Wat een wiebelige, gammele boot, maar gelukkig ging het allemaal prima!:D Niks te klagen. Alleen vond ik het erg zielig om te zien hoe de roeier enorme kracht moest zetten om 9 mensen van ons vooruit te krijgen!
Daar heb je toch flinke spierballen voor nodig! .. Na een paar mooie pelikanen, ooievaars en noem het maar allemaal op te hebben gezien, zagen wij ook een aantal krokodillen van akelig kortbij! Maar wat waren ze toch lui! Er was echt geen beweging in te krijgen. Ergens goed ook, want anders !:P …..
Na het tochtje hadden wij nog even vrije tijd en ben ik – terwijl anderen al terugliepen naar de bus – heerlijk over een bruggetje langs het water gelopen en door het bos dat eromheen lag. Wat een rust ten opzichte van Bangalore en wat een mooie natuur hier! :D Dit deed mij erg goed eventjes! :D
Toen maar weer in de bus hobbelen richting Bangalore. Jaja, weer 4 uur duurde de reis en toen wij aankwamen had Sai bedacht - Geweldig overigens. Not! – dat er nog een lezing zou plaatsvinden.
Met een duffe, slaperige kop zat ik daar. Het ene oor in en het andere weer uit. Ik kon mijn concentratie even niet vinden, die was even ver weg. Uiteindelijk was het wel nog een heel interessante lezing waarvan ik veel heb geleerd. Vooral over de verschillende rituelen binnen de verschillende staten en de verschillende soorten van de natuur die zich in India bevinden.

De dag erna moesten wij weer extreem vroeg opstaan ( voor mijn gevoel ). Ook Vivianna had er last van en we hebben dus maar het ontbijt voor een keer overgeslagen, doen we normaal nooit! Maarja, en dan? Je wordt wakker en hebt toch honger. Nou, dan maar voor de verandering een Time-Out koekje als ontbijt, met daarbij geserveerd nog een klein slokje cola wat over was van de dag ervoor.

We kregen die dag ( 12-02 ) een lezing van een neurochirurg die al meteen heel interessant begon. Hij zei dat je blijf moet zijn dat je leeft en dat je elke dag moet vieren die je leeft en dat je je dus gelukkig moet voelen in je gezonde lichaam Sow ey! Dat was nog eens een eye-opener! ;) ! Dit vertelde hij, omdat hij iedere dag heel dicht bij de drie D’s stond: Disability, Disease , Death. We zijn vaak geneigd om meer naar de negatieve dingen te kijken dan de positieve, terwijl de positieve dingen minstens net zo belangrijk zijn! :) Daar heeft hij echt helemaal gelijk in! :D
Ook al wordt je ouder en wordt je misschien ziek of je veranderd, it’s still you inside. Magnifiek hoe hij uitlegde dat geest en lichaam gescheiden van elkaar moeten worden gezien. Ook al ben je bijvoorbeeld verlamd, it’s still the person inside that will stay the same.. :D Wat een opkikkende lezing dit, ongelofelijk! Ook vertelde hij dat je later werk moet gaan doen dat je echt leuk vindt, want dan zul je nooit meer hoeven werken ! :) Dan ga je wel even nadenken.. Doe ik dat ook? Wat wil ik in het leven? :) Gemotiveerd blijven, blijven leren/studeren dat is wat hij meegaf. Doe je dit niet, dan zul je ook niet meer groeien in het leven. Op het eind van deze lezing liet hij het liedje i’m alive horen van Celine Dion met toepasselijke teksten erin verwerkt als: ‘ Plan for tomorrow, but live today!’ , Live like it’s your last day, so you can be proud of what you did ! Ik was er helemaal stil van!


Na deze lezing gingen wij niet mee naar Bangalore palace – dit hadden wij al gezien – voor een yoga conferentie. Wij namen, samen met Roxanne en Guusje, afscheid van de groep en gingen terug naar het hotel om onze koffers op te halen. Na daar weer een half uur gewacht te hebben op een taxi en natuurlijk weer veel te veel voor hebben betaald, kwamen wij aan bij Ashley Inn, waar wij voor een paar uur even onze koffers mochten droppen. Dat was erg fijn! Het leek alsof we nooit waren weggeweest en we voelden ons er meteen weer heel prettig, net alsof we thuis waren!
Na even flink wat boodschappen in te hebben geslagen omdat hier vaak het eten zo pittig is dat je je mond eraan fikt, gingen wij terug naar het hotel om nog even te chillen, voordat wij werden opgehaald door Mr. Jaffar om 15.30 u. Na even gechilled te hebben, ging de telefoon al om 15.00u. We moesten al vertrekken! Na een uur rijden Karnataka – Tamil Nadu ( Mathagondapalli ) kwamen wij door een krottenwijk en zei de lieve man ons dat dit Mathagondapalli was. De moed zakte ons toch wel even echt in de schoenen! Moesten wij hier 7 weken verblijven? Aangekomen bij de campus, zag het er allemaal goed uit, maar moesten wij wel wéér opnieuw wennen. Wat een domper toen wij onze kamers zagen. Kamers kon je het niet eens noemen. Het waren gewoon 2 betonnen blokken tegen elkaar aan met een TL-lamp,1 waaier en een stalen bed met een matje. Dus ik heb in ieder geval een rechte rug als ik thuis kom, haha :P. Ook een douche hadden wij niet, het was een emmer die je moest laten vollopen met water en je daarmee maar moest wassen. Geen Tv,al gaat het om de beeldvorming en of course...geen internet! :( Boh, wat had ik zin om naar huis te gaan ! :( Twee emotionele wrakken op een kamer, leuk haha.. Maargoed, na een peptalk van pap en mam en lieve Benjamin ;) ging het wel weer. Gelukkig hebben Vivianna en ik elkaar en ben ik niet alleen! :) Ook maar eens gaan eten op de campus. Yes, steeds met alle kinderen samen eten, daar heb ik dus af en toe wel zin in, maar echt geen 7 weken lang! Maargoed.. Nadat we het enigszins gezellig hadden gemaakt, kregen wij het bericht dat we weer moesten verkassen, gelukkig naar een beter huisje op de campus. Maar opnieuw geen internet !:( Niks. Drie keer per dag valt sowieso de stroom uit. Ook leuk, haha.. Maar ag, laten we zeggen dat je overal wel weer aan went..
Vanmorgen kennis gemaakt met de leerkrachten, dat was wel leuk, maar daarna de hele middag geslapen, want we waren kapot van afgelopen week. Even een powernap dus! :)
Wat was dat fijn ! De volgende keer horen jullie hoe ik de ‘stage’ hier ervaar! Talk 2 you soon! ;)

Kus ,
Myrthe ;) xx