Lekker bruin bakken op het strand!

Nadat wij de eerste dag heerlijk hadden ontspannen, besloten wij om dit de volgende dag ook weer te gaan doen en om dus lekker te kijken voor de áller áller laatste souvenirtjes. Maar daar kwam je nog niet zomaar. Via een heerlijke strandwandeling – ’s avonds bleek dat ik daar best wel een beetje ongemerkt verbrand van was geworden – liep je langs de cliff waarboven op restaurantjes en winkeltjes lagen. Prachtig uitzicht en wat een mooie omgeving. Deze sprak mij misschien nog wel meer aan dan in Kovalam. Via uit de rots uitgehouwen treden kwamen wij boven en konden wij bij wijze alweer opnieuw gaan douchen, wat een hitte viel er op ons! :) Daar zijn wij eventjes langs wat winkeltjes gelopen en hebben wij wat souvenirtjes gekocht! Haha :P. Toen wij een stuk de cliff op en neer waren gelopen zijn wij ergens eventjes een soepje gaan eten. Jawel hoor, een Franse uiensoep in India, maar wat smaakte hij goed en dat slechts voor 50 roepie ( 0,80euro ). Daarna zijn wij heerlijk terug gelopen via het strand naar ons hotel om daar vervolgens nog eventjes lekker te bakken in de zon en een boekje te lezen aan het zwembad! Zelfs de handdoeken hoefden wij niet zelf mee te nemen, want die kwam een meneer ons iedere dag brengen ;).

Na daar nog eventjes geluierd te hebben, besloten wij ’s avonds heerlijk te gaan eten op de Cliff. Wat dan toch altijd weer typisch is.. Je kiest meestal voor een restaurantje waar het wat drukker is en in ons geval keken wij ook nog een beetje waar de meeste blanken bij elkaar zaten :P. Nou, daar maar lekker gaan eten. Maar ineens was het niet meer zo’n mooi weer. Het weer sloeg volledig om. Het begon enorm hard te waaien, de hemel bewolkte binnen een korte tijd en het barstte los. Eerst een enorm onweer en vervolgens viel de regen met bakken uit de hemel. Ongelofelijk, dat weer hadden wij hier in al die weken nog niet één keer gehad! Nou ja, alle tafels enigszins onder het afdak geschoven – Vivianna was inmiddels al nat :P – en maar lekker verder eten. Op een gegeven moment dacht ik: ‘Ik hoor iets bekends, spreken die mensen nou echt Limburgs?!’. Nee dat kan niet dacht ik. Na nog eens eventjes goed geluisterd te hebben waren het dan echt Limburgers. Ze kwamen uit Vaals en Wijlre. Haha hoe klein de wereld dan toch maar is.. Zij waren al zeven weken aan het rondtrekken en dit was hun zevende keer in India en ze vonden het nog steeds een prachtig land! :) Sjiek om zo toch nog wat ervaringen en indrukken met elkaar uit te wisselen ;). Nadat de bui voorbij was besloten wij maar eens terug te gaan lopen richting het hotel. Via het strand zou niet zo slim zijn dus dachten wij het slim te doen door boven over te lopen.. Dat was ook wel slim, maar de plassen waren zo groot dat je er niet meer omheen kon lopen. En alsof het zo moest zijn stopte er binnen vijf meter een riksja die ons met een rot vaart waardoor wij ons voor het eerst sinds al die weken vastgrepen omdat wij anders bang waren dat we eruit zouden vliegen naar het hotel terug zou brengen. Gelukkig, want binnen vijf minuten begon het weer te onweren, maar waren wij gelukkig binnen :).

In het hotel nog eventjes internet gekocht en daarna als een roosje in slaap gevallen! :) Ik slaap in alle hotels trouwens echt voortreffelijk :P. Wat kan een goede matras toch wonderen doen, dat kan ik jullie wel vertellen haha! :P. Gelukkig hoeven wij bij Ashley Inn nog maar vier nachten op zo’n harde plaat te slapen ;), al is het verder echt een hotel dat ons prima bevalt!
De ochtend erna stonden wij op , keken door het raam naar buiten naar de zee en zagen daar een enorme groep mensen staan. De dag van tevoren hadden wij ons inderdaad wel al afgevraagd waarom die mensen daar op het strand zaten op bedjes van zand. Maar nu werd het ons langzamerhand duidelijk, want die andere Limburgers vertelden ons dat het Brahmanen waren. Dit zijn hoge priesters die offers geven aan de mensen die zij vervolgens richting zee moeten dragen, om zich vervolgens om te draaien en de offers achterover in zee te werpen. Vervolgens lopen de Indiërs met kleren en al het waren in om zich wederom te baden in het ‘heilige’ water volgens hen.

We besloten deze dag naar de zee te gaan en ons daar een bedje met parasol te huren. Goed insmeren was wederom ons motto en dat had ik dan ook al gedaan voordat wij de deur uitgingen. Slechts vijf euro voor de hele dag vertoeven op het strand, daar kun je het toch niet voor laten hè :P. De honden liepen ook gerust tussen de mensen door, maakten een kuiltje en gingen vervolgens onder een van onze strandbedjes liggen om af te koelen. Wanneer deze lieve dieren het te warm hadden, namen ook zij vaak een verkoelende duik. Nou, toen ik mijn eerste verkoelende duik nam schrok ik een beetje van de enorme kracht van het water. Er hing dan ook een rode vlag bij de zee. Ook had ik in het boekje gelezen dat er rond deze periode een gevaarlijke onderstroom kan zijn, oppassen dus! :). We gingen dan ook niet té ver de zee in en lieten ons lekker meeslepen door de golven die op ons afkwamen. Af en toe zelfs zo heftig dat wij kopje onder gingen, maar ach ! :D

Na ons nog ongeveer zes keer te hebben ingesmeerd van alle kanten, dachten wij toch wel dat het genoeg was geweest. Niet dus, want toen wij terug kwamen bij het hotel waren wij op sommige plekken zo rood als kreeftjes !:P . Douchen en dus genoeg gaan insmeren met after sun! :D. Na een nacht slapen was het de volgende ochtend wel weer bijgetrokken, maar ja even oppassen dan maar!

Voordat wij gingen eten hebben wij nog eventjes een tempel bezocht. Voor de ingang zat een man te bedelen ‘ Hallo,Hallo,Hallo?’. Eigenlijk heb ik best wel medelijden met zulke mensen, maar ja wat doe je eraan? Ook moesten wij hier wederom onze schoenen uittrekken – natuurlijk met betaling :p – om vervolgens de tempel te mogen betreden. Erg mooi om te zien allemaal, maar zo langzamerhand ben ik een beetje verzadigd van de enorme hoeveelheden tempels die wij al gezien hebben. Het is sjiek om dit alles mee te maken, maar dan geniet ik op dit moment toch nog liever even van de zee!:)

Deze laatste avond in Varkala hadden wij niet zo’n zin om ons in het zweet te werken voor een restaurant en besloten wij het wat korter bij de deur te gaan zoeken. Vivianna de prawn masala en ik de lekkere zoetzure kip – het kon zo van de chinees afkomen, heerlijk!:D. Na nog eventjes hier van de zee en de zonsondergang te hebben genoten ( we zaten op de bovenste verdieping, buiten te genieten onder een palmboom met lampjes :D ) was het tijd om terug te gaan naar het hotel. Op naar nog twee dagen in Thiruvananthapuram, waar blijkbaar nog een van de mooiste en oudste tempel moet liggen van India en waar wij nog de oudste dierentuin zullen gaan bezoeken! :) Time flies when you’re having fun! En dat is ook echt zo. We genieten enorm, maar het is alweer om voordat we het waarschijnlijk in de gaten hebben! Nog eventjes alles bewust in me opnemen dus! :D