Our Indian way of life

Voordat wij aan onze laatste week op RICE mms zouden beginnen, moesten wij nog eerst twee dagen lesgeven nadat wij waren teruggekomen van het Vivanta by Taj Resort in Chennai! Het opstaan op woensdag viel mij dan ook iets zwaarder dan gedacht, maar eigenlijk had ik het ook wel kunnen verwachten als ik pas om 12 uur ’s nachts in mijn bed lag :).
Daar gingen we weer. Alsof we nooit van de campus waren weggeweest! Terug in hetzelfde ritme. De woensdag vloog om en ook de donderdag ging redelijk snel voorbij. Deze dag hadden wij aangevraagd om te observeren bij de vijfde klassers. Dat zou prima zijn en het zou al geregeld zijn met een leerkracht. Die dag liepen wij dus richting het secretariaat, omdat Anand ons volgens de directrice zou rondleiden. Toen wij het bij hem aangaven, bleek hij helemaal nergens vanaf te weten! :P Goede communicatie dus weer! Na een aantal telefoontjes, onverstaanbare gesprekken in het Hindi en wat onnodig gestress konden wij dan naar een klas gaan kijken. Het enigste nadeel was, dat die klas aan het oefenen was voor de feestdag(vierde jaars). Na daar een uurtje te hebben genoten van alles wat we zagen, besloten wij maar ons eigen plan te trekken, want er was dus echt 0,0 geregeld voor ons. Maar eens even kijken bij de vijfde klassers vervolgens. Daar kregen wij een beetje uitgelegd hoe de leerlingen werden gevolgd gedurende een schooljaar - De leerkracht van deze klas is even oud als mij en heeft hier eerst ook zelf op school gezeten, wat een zelfvertrouwen heeft zij, daar zou ik nog wat van kunnen leren :P - Een soort van leerlingvolgsysteem, enorm veel werk en enorm gespecificeerd. Sjiek om te zien dat het hier dus ook echt goed gebeurd.

Ook wordt er bij binnenkomst van een schooljaar een rapportage gemaakt over de leerlingen, zodat ze een goed beeld hebben. Verder kregen wij verslaglegging te zien van toetsen en hoe de verschillende factoren hierbij meespelen. Ze houden hier – meer dan ik eigenlijk dacht – meer rekening met de verschillen per kind, want er worden ook ‘playwayassessments’ afgenomen. Dat zijn toetsen voor kinderen die meer leren door te doen. Ze vinden namelijk dat niet alle kinderen op dezelfde manier beoordeeld moeten worden! Goede instelling zou ik toch denken! :D Ze geven dus ieder kind de mogelijkheid zich op zijn/haar manier te bewijzen met de opgedane kennis. Daarna hebben wij een les gekeken van ‘science’. Heel interessant om te zien hoe hier wordt lesgegeven – als er belangrijke informatie komt, moeten zij de belangrijke termen nazeggen. Dat kunnen wij ons in Nederland toch bijna niet meer voorstellen. Er werd hier gesproken over de verandering in de ‘technologie’. Ze zei dat wij kwamen met het vliegtuig, taxi, bus enzovoorts en dat zij vaker vervoersmiddelen hebben als een kameel, koe, paard en een olifant. Haha, leuke vergelijking dus! ;) Ook zei ze tegen ons dat westerlingen het materieel bezit erg belangrijk vinden. Op zulke momenten worden wel vaker je ogen geopend – en dat heb ik toch al vaker gehad :P – dat wij als westerlingen blij moeten zijn met de dingen díe we hebben. Hier zijn ze al blij met niks en hebben ze veel houvast aan collega’s, vrienden en familie om hen heen. Ze beschouwen elkaar hier als ‘one big family’ en helpen elkaar op elk gebied waar nodig. Ik ben van mening dat we veel te individualistisch zijn!:)

Maargoed, na deze uiteindelijk toch wel interessante en leuke dag, was het alweer weekend! Vrijdag stond er op de planning om alle onze opdrachten af te ronden. Dit hebben wij dan ook – gedeeltelijk , ahumahum :P – gedaan. Deze dag hebben wij nog maar wat gewassen en een film gekeken op onze laptop haha! :P Na een lekkere hang dag – ofja lekker, mijn hele lijf is zowat kreupel gezeten en gelegen hier, want het comfort is hier erg ver te zoeken – gingen wij maar weer eens een poging wagen om te gaan slapen. Maar dat gaat nog niet zo gemakkelijk, met alle lawaai van de waaier – als er stroom is althans – en de warmte die hier lekker op de kamer blijft hangen. Na een aantal keer te hebben liggen draaien op mijn harde matras met ijzeren bodem, viel ik dan eindelijk in slaap ;).

Zaterdagmorgen zouden wij weer met de taxi naar Bangalore gaan. Hopelijk zou dit goed gaan, want ik had hem zelf gebeld en met alle mogelijke gebaren proberen duidelijk te maken waar hij moest zijn. ‘ Hello, It’s Myrthe and Vivianna’.. Ow Yes, From RICE. Gelukkig zover hadden we hem al en toen ook nog de tijd duidelijk werd waarop hij ons moest komen halen, was de missie geslaagd :P! Toen ik zaterdagmorgen opstond, hoorde ik de buurvrouw alweer tetteren en duwde ik voor nog een uurtje slaap, mijn oordoppen in mijn oren :P Wat ben ik dat beu hahaha! ( Wij wonen wellicht naast de rumoerigste buren die je je maar kunt voorstellen, dus dat is géén voordeel haha ). Vervolgens maar eens douchen – wederom hopende op water – om vervolgens weer neer te ploffen op bed, omdat wij anders veel en veel te vroeg klaar waren!

Op naar de ingang – waar wij iedere week student meeting invullen als verantwoording, maar wat niet altijd klopt :P – om te wachten op onze taxichauffeur. Elf uur, niemand te zien. Zou hij het wel goed begrepen hebben?.. Om twee minuten over elf kwam de goede man aanrijden en waren wij wederom – na David Guetta – blij om hem te zien, zodat wij naar Bangalore konden. Helaas zou er deze dag niemand zijn, dus waren we met zijn tweetjes. Ook niet erg. Na even wat te hebben rondgelopen, boodschappen te hebben gedaan en wat souvenirtjes te hebben gekocht(we leren het trouwens steeds beter om af te dingen :P), gingen wij naar Churchstreet om lekker te gaan eten. Vivianna een Franse uiensoep en ik gegrilde garnalen met lekkere groente. Het was wederom lekker om er eventjes uit te zijn. Rond schemering zijn wij weer met de taxi teruggereden, naar Mathagondapalli, de laatste keer met onze vertrouwde taxi ;). Wat vliegt de tijd als je het je zo allemaal bedenkt, maar wat hebben we al veel gezien en meegemaakt! :D Ik leer hier in ieder geval ook genieten van de kleine dingen …

Zondag. Uitslapen. Uitslapen voor Indiase begrippen althans. Sommige mensen hier hebben een tik om de muziek ’s morgens om acht uur zó hard te zetten zodat de hele campus kan meegenieten :). We moesten vandaag de opdracht afmaken, omdat wij vrijdag geen zin meer hadden, haha. Iets later op de middag, sloten wij de opdracht af met een voldaan gevoel, want wat hebben we hier veel werk omgezet! :D Na nog even te skypen – jaja, er was internet! – was de dag alweer om en kwam het moment steeds dichterbij dat wij klaar waren met stage, maar eerst nog maar een paar dagen lesgeven. Op naar de laatste vier dagen. Ik verheug me er in ieder geval wel op, we zullen zien! ;)