Nieuwe dag. Nieuwe belevenissen

Na wederom – en ik kan het niet vaak genoeg zeggen – heerlijk te hebben geslapen in ons enorm grote en vooral zachte bed :D, stonden wij maandagochtend op om wederom heerlijk te gaan ontbijten. Daar was het buffet met alles erop en eraan weer, heerlijk! Deze dag begon ik gezond met fruit om vervolgens een lekker sneetje brood met kaas te eten, maar de muffins konden natuurlijk in dit plaatje niet ontbreken. Deze dag dronk ik een gemixt fruitsapje en at ik als laatste heerlijk gebakken yoghurt.. Na dit ontbijt wederom omkleden om vandaag heerlijk te gaan vertoeven op het strand. Eerst goed insmeren natuurlijk, want mijn rug was….nou … een béétje rood :P! Ook die van Vivianna kleurde mooi, haha!:P Ach ja, dat zal wel bijkleuren. Na ons goed te hebben ingesmeerd, gingen wij richting het strand waar ons wederom een mand begroette die ons strandbedje mooi klaarmaakte. Wanneer wij wilden gaan zwemmen moesten wij hem maar roepen dan ging hij met ons mee, zodat er niks zou kunnen gebeuren in de zee. Ook dat maak je niet vaak mee :P, een zowat personal lifeguard. Maar goed, deze mensen bedoelen het alleen maar goed. Heerlijk even genieten bij de palmbomen met uitzicht op zee met een heerlijk briesje. Wat wil een mens nog meer :D! Maar je moet er vóóral niet bij nadenken dat even verderop in het armoedige dorpje mensen hun behoeftes doen en dat er dode dieren – en ik wil niet weten wat nog meer – in de branding liggen. Na een heerlijke ochtend op het strand gingen wij in de middag nog eventjes lekker naar het zwembad om af te koelen, want wat is het hier warm, wel 41 graden! :). We waren de enige mensen in het hele zwembad, heerlijk die rust en ruimte! Wat kom ik hier even goed tot mijn rust! :D

Rond half twee zijn wij terug gegaan richting onze huisjes en hebben wij ons wederom heerlijk buiten gedoucht – Vivianna ging even bij haar ouders zodat we op tijd klaar zouden zijn!. Wederom voelde ik mij lekker fris na deze douche( airco bevorderd dit ook :P), maar ook wederom niet voor lang, na slechts vijf minuten voelde ik mij weer even plakkerig in mijn lange broek als van tevoren, hieraan merk je dat het klimaat toch wel een beetje verschilt met dat van Bangalore. Voordat we vertrokken, gingen wij eerst nog even langs het restaurant om een soepje te eten. Heerlijk afgebakken broodjes werden erbij geserveerd en na deze lekkere lunch was het dan tijd om in de taxi te stappen. De taxirit zou ongeveer twee uurtjes duren, dus daar hadden wij ons al op ingesteld. Rond half vijf kwamen wij – na wat schuddelen op een nogal slecht aangelegde weg- aan in het o zo drukke, toeristische Kanchipuram. Fietsers, auto’s, bussen, voetgangers, koeien, geiten, kippen, apen(bij tempel). Je kon het zo gek allemaal niet bedenken of het krioelde door elkaar.

Kanchipuram. Een van de zeven heilige steden van India. Ook staat deze stad om de vele mooie tempels en de weefindustrie. Ooit telde deze stad meer dan 1000 tempels, waarvan er nog maar 125 bestaan dus kun je nagaan. Als eerste gingen wij naar een tempel die een stukje buiten de stad lag. Het ging hier om de Kailasanatha tempel. Een tempel gemaakt van zandsteen. Het heeft zijn oorspronkelijke vorm behouden, maar helaas zijn de kleuren verdwenen en zijn er nog slechts twee fresco’s over. De tempel is helemaal ommuurd, heeft 58 nissen om in te mediteren en bij binnenkomst werden wij rondgeleid door een oorspronkelijke inwoner – ook al hadden wij er niet om gevraagd :P – die ons veel interessante dingen wist te vertellen! Toen wij eenmaal rond waren, wilde hij geld van ons en dat was prima. Maar deze mensen zijn gewend om te proberen nog meer te krijgen, en dat was niet prettig, mja!:) Ook mochten wij in de tempel kijken naar een paar prachtige beelden die achter slot en grendel stonden. Frappant was, dat de beelden van emotie wisselden(blij-boos) als je er met kaarslicht van boven naar beneden overheen scheen.

Na deze tempel gingen wij verder naar een van de grootste tempels van Zuid India, de Sri Ekambaranathar tempel. De toegangspoort is wel 59meter hoog en telt elf verdiepingen. Voordat wij hier naar binnen liepen, zaten er allemaal aapjes op de muren, leuk om te zien! Wanneer je door de poort liep, zat er een aantal mensen aan weerszijden van de poort om te bedelen. Van de ene kant heb je enorme medelijden met deze mensen, maar je weet dat je het moet negeren, het kan gewoon niet anders. Door de poort naar de grote binnenplaats waar een hal was met wel zeshonderd zuilen, enorm dus! Hierbinnen stonden vele voertuigen die gebruikt worden om Hindoe feesten te vieren. Toen we doorliepen, kwamen wij op de binnenplaats een mangoboom( takken ; de vier Veda’s ) tegen die tussen de 1000 en 3500 jaar oud moest zijn – helaas is deze er niet meer, maar staat er nu een ent van de eigenlijke boom. Gelovigen gaan er naartoe om zich te laten zegenen. Alle beelden, muren en zelfs de vloeren zijn er versierd, prachtig om te zien in wat voor (kleur)rijk land we zijn als we het hebben over de religie en bijbehorende tradities, dit helpt de mensen overal doorheen! :)

Na deze tempel bezocht te hebben – op blote voeten –gingen wij naar een zijde weverij. De vader van Vivianna had deze al eens bezocht en wist dan ook te vertellen waar hij lag, want anders hadden we deze mooie weverij waarschijnlijk nooit gevonden. Maar eerst wilde de taxichauffeur ons naar een andere weverij brengen – waar wij al vanaf de overkant van de straat werden opgewacht en bíjna naar binnen werden geloodst. Toen wij aangaven dat wij eerst naar een andere winkel zouden gaan, werden ze pissig omdat ze ons niet mee naar binnen kregen (deze was erg commercieel!) en daarom volgens mij geen soort van ‘bonus’ kregen voor het werven van nieuwe klanten! Even verderop wees Edwin ons de winkel aan die hij had bezocht. We moesten ergens achterom lopen en bij de vier koeien linksaf slaan :P. Een paar treden naar onderen kon je de weverij bezoeken en lieten ze zien welke metamorfose dit ook al in de jaren heeft doorgemaakt. Ook vertelde hij dat een moeilijk patroon in een sari maken soms wel kan oplopen tot 21 dagen, terwijl een eenvoudiger patroon slechts twee weken in beslag neemt. Leuk om te zien!:D

Hierna zijn wij naar boven gegaan waar wij naar het zijdewinkeltje toe liepen. Deze weverij en winkel worden gerund door een familie.Toen wij daar binnen kwamen zagen we een oase aan zijde artikelen. Zijde sjaals, tasjes, telefoonhoesjes, sari’s, jurkjes, tafelkleden/servetten en nog véél en véél meer! Nou eens even denken voor wie ik een aardigheidje zal meenemen, want laat ik jullie dit vertellen. Het kost hier echt serieus in verhouding hélémáál niks! :) Na er iets meer dan een uur te zijn binnen geweest, verlieten wij de winkel en was de familie klaar voor vandaag, de buit was binnen! :P Via de ‘lekkere’ geur weer de taxi in. Wij lieten ons toen naar een hotel brengen, waar wij hadden gereserveerd om te gaan eten. Langs de straat is het moeilijk te vertrouwen om zomaar iets te gaan eten, dus gingen wij naar het Regency hotel. Een wat verder van de straat gelegen hotel, dat er ook van binnen mooi uitzag en betrouwbaar was!:) Toen wij de kaart kregen, viel mijn oog natuurlijk weer op de garnalen en die bestelde ik dan ook.Penne met olijven, tomaten saus en garnaaltjes ertussendoor, het was héérlijk!:D

Na er even lekker te hebben gezeten, was het tijd om terug te gaan. Het was inmiddels bijna half tien en we moesten nog ongeveer anderhalf uur terug rijden. Althans, dat dachten wij. Voordat we bijna in Chennai aankwamen, kwamen we in de file te staan. Dat hadden ze nu niet moeten doen :P Een grote kolonne aan vrachtwagens met daarin Hyundai auto’s stonden vast voor een kruispunt waarvan de stoplichten het niet meer deden. Hm, dat schiet lekker op. Mensen uit de stadsbussen waren inmiddels maar al uitgestapt en liepen tussen al het verkeer door naar de grote weg, dat ging waarschijnlijk nog sneller! Rond twaalf uur bereikten wij het resort, zijn meteen naar onze cottages gelopen en zijn als een blok in slaap gevallen. Wat een vermoeiende, maar ook ontzettend leuke en mooie dag was het weer! :D