Feeling Famous !

Jaja, ik voel me al zolang ik hier in India een living statue. En nog steeds, maar ik wen er gelukkig aan;).. We worden aangegaapt alsof we in de etalage staan van een of andere winkel! We kunnen er bijna geld voor gaan vragen :P! Een nieuwe dag met nieuwe ervaringen gingen wij wederom beleven. Met slaaptekort door de volle ‘planning’ stapte ik weer in de bus. Weer een nieuwe fles water, waar ik mij hier te pleures aan drink – wat overigens wel echt hoognodig is ! – ging ik zitten op mijn vertrouwde plek vooraan in de bus. Dit aangezien mijn maag niet altijd zo sterk is.. Ahummm :P
Maar tot nu toe is het gelukkig goed gegaan en voel ik mij best goed zoals het nu gaat :) !

Wederom een planning waar in geswitcht werd. Koffiebonen plantage, middelbare school of was het nou andersom ? Ik zou het wel allemaal zien vandaag. Ik begin er langzamerhand aan te wennen, aan dat Indiase plannen :)! Dan maar eens op weg…We gingen naar de middelbare school. Aangekomen bij de middelbare school op een open en stoffige plek, waar ook gewoon de koeien rondliepen, werden wij heel hartelijk verwelkomd! Dit doen zij in India allemaal. De persoon of personen die op bezoek komen worden ook als echte gast behandeld. Alsof we een stel goden zijn die langskomen! Hier kan menig Nederlander nog wat van leren moet ik eerlijk toegeven! Alles wordt uit handen gepakt en diegeen is dan het middelpunt van de belangstelling. Sjiek om te zien, de hele meute rukt dan op en doet er samen alles aan om het de gasten naar de zin te maken ! :D Top ! Naderhand zijn deze mensen zo dankbaar dat je geweest bent, dat je echt gaat waarderen wat ze doen en er zelf ook nog leerpunten uit kunt halen! ;)

Eerst bezochten we het computerlokaal, waar ik al bijna omviel van de hitte toen ik slechts 1min binnen was geweest! Ongelofelijk dat kinderen in zo’n omstandigheden kunnen leren. Meisjes voorin, jongens achterin, omdat men zegt dat meisjes meer wíllen leren dan jongens. Dit zie je ook aan het verschil in de hoeveelheden die er naar school toe gaan. Het was een donker hol, maar het was wel interessant om te zien hoe goed er werd opgelet en geluisterd naar elkaar ! Wel zie je dat de kinderen verlegen zijn en je niet snel durven aankijken, maar als het ijs eenmaal gebroken is!......:D
Vervolgens gingen wij samen naar een ander klaslokaal waar zich kinderen bevonden rond de 17 jaar. Deze kinderen kiezen aan het eind van dit jaar wat ze willen gaan studeren, een soort pre university.
Menigeen wist wat hij of zij wilde worden en sommigen spraken een behoorlijk woordje engels.
Uiteindelijk gingen we als laatst nog een bedank woordje uitspreken bij de directeur en was het éígenlijk tijd om verder te gaan, maar er waren een aantal studenten die ons henna op de handen wilden maken, echt mooi! Toen we allemaal heel mooi versierd waren was het tijd om verder te gaan..:)

De koffiebonenplantage gingen wij ook nog bezoeken vandaag. Dit was midden in de rimboe op een plek die je normaal gesproken nauwelijks kunt bereiken met een auto of bus. Maar nothing is impossible in India en dus gingen wij maar weer op pad. Na een tijdje weer misselijk geschud te zijn over een weg die je nauwelijks weg kunt noemen, kwamen wij bij een bospaadje aan. Ojee, moesten wij hierdoorheen? Ja.. Wat scheef hangen, wat takken die bijna de bus in kwamen en wat kuilen, maar het lukte wel !:P Midden in het bos lag een mooi huis dat nog geverfd was, omdat wij op bezoek kwamen!:P Deze mensen zouden ons de plantage laten zien en we zouden hier gaan lunchen. Wat een mooi en kleurrijk huis van binnen en wat mooi verzorgd was het hier. Je zag dat dit niet zomaar een familie was, maar een wat rijkere familie. Zij importeren koffiebonen naar veel Europese landen. Wat ik bizar vond, was dat de baas en bazin van het bedrijf stonden te kijken hoe de mensen van de lagere rangen het werk deden en wij stonden deze mensen op de vingers te kijken zonder bij wijze van spreken mee te helpen. Ik had het echt met deze mensen te doen! Ze krijgen per emmer betaald hier, zo’n 50roepies ( minder dan 1euro ) en ze werkten er met zijn vijven, dus ga maar na wat die mensen per dag verdienen. Net niks dus… :( Die mensen werken zich kapot ! Een flinke oppervlakte aan koffiebonen planten moesten zij samen afwerken, Keihard werken dus !

Na deze wandeling door de rimboe gingen wij heerlijk eten bij de familie thuis en kregen wij een toetje dat echt heerlijk was! Met fruit! Wat had ik die vitaminen even nodig na 2weken rijst en groenten. Veel fruit had ik dus nog niet gezien ;) Na een kopje thee en koffie was het tijd om richting Mysore te rijden omdat wij daar twee dagen in Crystal Paark inn zouden verblijven en het paleis gingen bezoeken! Weer 4,5 uur in die bus, maar ach we waren het ondertussen wel gewend !:P
Het hotel was echt super en toen we onze kamers zagen werden we helemaal blij ! :D Een lekkere matras, een massage douche en alles wat je maar wilt was er! :D We hadden niks te klagen ! Ofja, niks? Weer geen internet, de kabel was stuk dus konden we dat ook weer vergeten, dat was wel even behoorlijk balen! Iedereen had er naar uit gekeken even contact te kunnen hebben met het thuisfront, maar niet dus… :( Hopelijk wel weer als we terug zijn in Bangalore.. Let’s pray ! :)
Na een hapje en een drankje was ik toch wel zo moe dat ik heeeeerlijk mijn bedje heb opgezocht. Het was weer een vermoeiende dag geweest ! Op naar een nieuwe dag, waarop wij Mysore Palace gingen bezoeken én ‘some freetime’ zouden hebben!.. Ik ben heel benieuwd, maar het moet er prachtig zijn en wat ben ik even toe aan wat tijd voor onszelf om bijv. te shoppééé :P ! :D haha!
Wat moet ik toch zonder hè haha ! :P Nee flauwekul.. We gingen ook nog de kleurrijkste markt van heel Zuid India bezoeken, want dat had ik gelezen in mijn informatieboekje! Hmm :D ! I’m Curious! :D

Write you soon again!! :D
Kus ,
Myrthe :)