Week 1.. Waar zal ik beginnen?

.. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, had ik goed geslapen.
Ik moest alleen erg wennen aan de warmte en dus sloop ik zo zachtjes als ik kon 's morgens naar buiten. Even lekker genieten van het opkomende zonnetje, het mooie zwembad met de palmbomen en het heerlijke koele briesje.

Toen ook Sven en Juliëtte wakker werden, hebben we heerlijk samen ontbeten. Tegen de middag nodigden Truus en Ruud ons uit om met de jeep van hen en die van Nikki naar Andicuri Beach te gaan. Met een normale auto zou dit niet zo verstandig zijn namelijk. Op het einde van een hobbelige en zanderige weg lag een prachtig baaitje waar de zee heel ruw was met mooie hoge golven. Hier moest je dan ook niet te ver de zee ingaan, er was sterke onderstroming. Je kon hiervandaan ook de natural bridge zien liggen in de verte. Na hier eventjes vertoefd te hebben, reden wij weer terug richting huis - bij Sven en Juliëtte - om zelf lekker te gaan koken. Het was overheerlijke bami met kipsate!
Nog diezelfde avond zijn we naar Henna gaan luisteren ( de vrouw waarvan ik zal gaan huren ).

Zij zingt in een bandje. Ik was benieuwd! Ze zingt fantastisch en ze brachten er goed de sfeer in bij het hardrock café. Nadat Henna klaar was en zij lekker naar huis gingen, zijn Ruud, Truus, Demi, Kelly, Sven, Juliëtte en ik nog een drankje gaan doen bij Nikki in Upstairs. Wederom een gezellige avond met een mooie afsluiter!

Ik was nog geen twee volledige dagen in Aruba of ik had al heel veel indrukken opgedaan, fantastisch! Wederom een avond om lekker over te gaan dromen.

Op vrijdag 25 juli ben ik, na wederom een lekker ontbijtje, samen met Sven en Juliëtte boodschappen gaan doen bij de Superfood. Wat een enorm complex en wat een grote variëteit aan producten. Ze verkopen er de jumbo producten zoals ook in Nederland en je waande je dus totaal niet in een ander land hier! Alles wat je maar wou hadden ze er.
Toen we na het boodschappenrondje - waarbij een aantal kinderen met een winkelkarretje een beetje vervelend waren aan het doen - nog even stopten bij de drogisterij van de Superfood om nog wat spulletjes te kopen. Zei Sven ineens, kijk eens wie er achter je staat. En ja hoor, de eerste BN-er was gespot. Het was Frans Bauer met zijn vrouw Mariska. En kijk nou, de 'vervelende' kinderen uit de supermarkt hoorden bij dit stel. Haha mooi..

Daarna ben ik samen met Sven en Juliëtte eerst langs het bevolkingsregister gereden om ons aan te melden als inwoner van Aruba. Het duurde gelukkig niet heel lang, want normaal gesproken kun je hier wel een halve dagactiviteit van maken haha. Binnen een half uur stonden we weer buiten en zijn we direct doorgereden om ons persoonsnummer op te halen. Ook dit ging verbazingwekkend snel! Op naar het AZV ( zorgverzekeraar ). Na hier even gezeten te hebben, vertelde de meneer ons dat we dit pas konden aanvragen nadat wij ons uittreksel hadden van het bevolkingsregister. Nog even geduld hebben dus ( zo'n twee tot drie weken ). Dan konden wij ook de bank pas regelen, bleek later.

Ook zijn we deze dag een beetje gaan touren over het eiland. Ik heb een Arubaans nummer aangevraagd via Digicell en ze lieten mij de Natural Bridge zien die helaas nog niet zolang geleden was ingestort. Naast de Natural Bridge lag dezelfde, maar kleinere variant. Ook mooi om te zien. De zee was ruw en je zag mooie hoge golven en het water dat tegen de kanten van de rotsen aansloeg. Op een vlak stuk naast de Natural Bridge hadden vele mensen torentjes gemaakt van stenen, ook wel wenstorentjes genoemd. Dit was mooi om te zien! Naderhand hebben we hier een lekkere tosti gegeten en was het alweer tijd om terug naar het appartementje te gaan, want 's avonds gingen wij samen naar de Pier, oftewel de bar Bugaloe.

Een knus restaurant/bar waar iedere avond een leuk bandje optreedt. Henna moest er deze avond optreden en dus gingen we er met zijn allen heen. Wat was het gezellig en wat wordt er hier op Aruba veel gedanst! De hele dansvloer stond vol met mensen van jong en oud die meedansen op de muziek. Prachtig om te zien! Het woord Genieten komt hier op het eiland toch wel echt ontzettend goed van pas.

Op zaterdag 26 juli was het dan zo ver. Ik ging naar mijn eigen appartementje. Ik ging huren van Henna en Roberto en zij hadden ons dan ook uitgenodigd om rond een uur of twee langs te komen.
Zo gezegd zo gedaan. Na een rondleiding in mijn eenvoudige, leuke, knusse en prima appartementje te hebben gehad en de koffers voorlopig te hebben neergezet, zijn we even bij Henna en Roberto gezellig gaan zitten en hebben zij mij het huurcontract voorgelegd.

Op een gegeven ogenblik, waren Sven en Roberto even naar binnen en zijn Juliëtte, Henna en ik gezellig buiten blijven kletsen. Sven en Roberto gingen kijken naar het keyboard, dat zij beiden bespelen. Ook stonden er bongo's van Roberto. Er werd een leuk stukje muziek gespeeld door zowel Sven als Roberto - die nog veel meer van Sven wil leren - en gezongen. Heerlijk, wat een fijne sfeer! De tijd was omgevlogen, want het was wederom erg gezellig en dus was ook deze middag weer om.
Vervolgens hebben we nog een duik genomen in de zee bij Eagle Beach en hebben wij heerlijke pasta met zalm gegeten bij Sven en Juliëtte.

Nu moest ik er toch aan geloven. De eerste nacht alleen in mijn eigen appartementje. Het voelde gek, maar toch ook direct vertrouwd. Na mijn koffers te hebben uitgepakt, ben ik onder de douche gesprongen - overigens alleen koud water - en ben ik daarna in mijn heerlijke tweepersoonsbed in slaap gevallen.

Op zondag was het dan ook echt even een 'chilldag'. Even lekker helemaal niks, alleen wat foto's op dropbox zetten en lekker genieten in mijn eigen tuintje tussen de palm- en bananenbomen, super!
Toen ik hier aan het genieten was van de zon en een fijn tijdschrift, besefte ik mij ineens. Verdorie, ik ben alleen hier. Hoe ga ik het allemaal doen en ik voelde mij even alleen. Het was denk ik meer het besef van ; een nieuwe situatie, maar niet alleen qua werk, maar alles! Ik moest ineens alles zelf gaan doen, wat ik wel leuk vond, maar wat ook even 'eng' leek te zijn.

Na deze dag ook even met pap en mam te hebben geskyped, gaven zij ook aan dat dit even tijd had en dat ik mij hiervoor ook maar goed de tijd moest nemen. Het zou vanzelf goed komen. En daar vertrouwde ik dan ook op. Het kon ook niet allemaal in een keer. Gelukkig had ik Sven en Juliëtte kortbij, die mij hier echt perfect bij geholpen hebben en zij bewonderden mij omdat ik deze stap uiteindelijk toch maar alleen had gezet. Ja, eigenlijk hadden ze hier gelijk in. Ik deed het verdorie toch maar even allemaal! Maar wat ben ik blij met hen als vrienden om mij heen. En we hebben dan ook vaak tegen elkaar gezegd; We gaan er een topjaar van maken samen, dat komt helemaal goed!

Om hen te bedanken voor de afgelopen dagen van onderdak tot spijs en drank heb ik hen mee uiteten genomen bij de Bugaloe. Het eten was lekker en er speelde ook deze avond een ontzettend leuk bandje!
Nog even een wandeling langs de High Rise hotels en toen zijn wij allebei terug gegaan naar ons eigen stekje. Het klinkt misschien gek, maar het voelde meteen wel vertrouwd en veilig!

Op maandag ben ik dan ook voor het eerst, samen met Sven en Juliëtte, want ik beschikte nog niet over eigen vervoer, boodschappen gaan doen voor mijzelf. Wat moet ik hebben? Wat ga ik maken? Wat heb ik hiervoor nodig? Na voor de eerste week mijn spulletjes bij elkaar te hebben gesprokkeld, zijn wij 's middags naar Amigo toe gereden. Een verhuurbedrijf van auto's waar ook Sven en Juliëtte bij huren. Ik had tenslotte een auto nodig. Na niet al te lange tijd wachten, stond dan ook mijn - dure overigens - huurauto voor mij klaar. Er werd op het papier genoteerd : All over the car are scratches. Het motto is hier dan ook; Hij hoeft niet mooi te zijn als hij maar rijdt en veilig is. En zo vertrok ik met mijn auto richting het appartementje. Zo dit was ook geregeld. Niet dat Sven mij niet wilde brengen en halen etc. , maar het was natuurlijk ook fijn als wij ook eens ons eigen plan konden trekken.

En dit deed ik dan ook. Aan het eind van de middag ben ik naar Eagle Beach gereden en heb ik hier nog heerlijk liggen zonnen en lekker gezwommen. 's Avonds hadden Sven en Juliëtte mij uitgenodigd om bij hen de film 'Bad Teacher' te gaan kijken. Een amuserende, leuke film die het beeld gaf zoals het beslist niet moet, haha!

We besloten deze avond dan ook, om op dinsdag een tour te maken door Zuid- Aruba. We begonnen in Noord en zijn zo via de dooorgaande weg eerst richting de Frenchmans Pass gereden - een nauwe doorgaande weg die omsingeld en overkoepeld werd door de natuur van Aruba. Hier zijn wij nog even gestopt bij een ruïne. Een goudmijnindustrie waar nog de goudsmelters stonden. Het was totaal vervallen helaas. Je had hier boven op de berg wel een prachtig uitzicht op de natuur van Aruba.

Oké, en nu op naar Boca Grandhi. 'Bij het grote rode anker links en de eerste zandweg rechts'. Dit was een prachtig strand waar veel mensen deden kitesurfen. Na hier even te hebben vertoefd, zijn wij doorgereden richting een dogcemetry. Er was hier werkelijk geen hond op straat te zien, floepte ik er dan ook onder het rijden uit haha! Vervolgens zijn wij richting Baby Beach gereden, waar wij een lekkere duik hebben gemaakt om vervolgens verder te rijden richting de Lourdes Grotto. Een kerkje dat
zich bevond tegen de berg aan, in de stenen uitgehouwen.

Al met al een prachtige rondrit en dag die wij 's avonds eindigden met het Bon Bini festival bij Fort Zoutman. Een culturele avond die ons meer liet weten over Aruba. Van eten, tot muziek, dans en uiteraard carnaval! Ze hebben ons goed warmgedraaid voor de mooie activiteiten en momenten die nog komen gaan hier in Aruba. Ik kijk sowieso nu al uit naar de carnaval op Aruba!

En inmiddels is het alweer woensdag 30 juli. Wat vliegt de tijd. Deze dag heb ik heerlijk alleen doorgebracht op het mini strandje Boca Catalina. Een rustig strandje met ontzettend helder water waar je prachtig kunt snorkelen en relaxen. En dat deed ik dan ook. Na een tijdje sprak een meneer mij aan, hij heet Ron. Hij vroeg of ik ooit al eens had gesurfd - ze waren er aan het oefenen - en dus zei ik ' Ja , maar dat is alweer even geleden'. 'Ik ga wel komende week beginnen met duiklessen gaf ik aan ( dit hadden wij via mail net afgesproken, met hulp van Roberto ). O wat leuk, dat kun je eventueel ook bij mij doen zei hij. Maar wij hadden inmiddels als een afspraak met Jeffrey gemaakt gaf ik aan, van Happy Divers Aruba. O, dat is toevallig , dat is een vriend van mij, wat leuk! Kom ik zal je even aan hem voorstellen hij is er ook! En zo kwam van het een het ander en zat ik tussen vier families in - nog totaal onbekend haha- met een satéstokje en een rosétje in mijn hand haha! Wat een onverwacht leuk moment! Hier heb ik samen met hen nog vertoefd tot een uur of half 8 en toen ben ik richting huis gereden. Wat was dat onverwacht gezellig!

Zo en nu vanavond eens even niks.. dacht ik. Want ik kreeg van Nikki een uitnodiging een drankje te komen doen, wat leuk! En zo werd ook dat een leuke avond, waarin ik ook weer nieuwe contacten heb gelegd.

- Op naar week 2 ! -