Veel indrukken in een korte tijd!

..Eenmaal op het vliegveld aangekomen bij P1, gelukkig lekker kortbij, ging het ineens allemaal heel snel. Pap en mam waren fijn bij mij komen staan in de rij om mijn koffers in te checken. De rest was verder al digitaal geregeld. Na best een tijd te hebben gewacht, mochten dan ook eindelijk mijn koffers op de band gelegd worden. Helaas, ik zat er een aantal kilo overheen!

'Wilt u er nog wat uithalen en in uw handbagage stoppen?, dan hoeft u minder te betalen!'. Nou mevrouw ik zou het heel graag willen, maar dat wordt moeilijk. De rits van de handbagage stond ook zo ongeveer op springen, haha! Dan maar betalen, het is niet anders. Ik heb de spullen toch nodig. Na een fijn bewijsje van betaling te hebben gekregen van een mevrouw die in 5 minuten tijd misschien wel al 10 keer had gezucht, kon ik eigenlijk al direct doorlopen naar de gate.

Echter had ik nog genoeg speling om met pap en mam nog een laatste drankje te doen voor vertrek boven in het restaurant. Mijn maag draaide ondertussen zowat om van de -gezonde- zenuwen, want het was nu toch echt tijd om afscheid te nemen. Voor de gate nog een paar dikke knuffels en een kus van pap en mam, want binnen 20 minuten moest ik al gaan boarden. Dat voelde toch wel even raar en moeilijk, maar goed ik weet dat ze mij altijd zullen helpen en steunen in mijn keuze. Goh wat een heerlijk gevoel eigenlijk! Thanks hiervoor pap en mam ! Ik ga jullie missen!

Toen papa nog een paar foto's wilde maken bij de gate, werd hij vriendelijk verzocht dit niet te doen. Er mochten niet zo maar foto's worden gemaakt. haha ! Ze waren nu toch al , dus jammer dan haha! Nog een paar keer zwaaien en.. weg was ik. Door de poortjes van de gate - met zelfservice met digitale pascontrole - en op naar gate E6 om bijna te gaan boarden. Wat ging het ineens snel!

'Mevrouw, wilt u met uw voeten op de afdrukken gaan staan en uw armen omhoog houden?' Ik werd tegelijk gescand met mijn handbagage die door over de lopende band schoof. Alles was in orde en dus kon ik aan boord. Stoel 27A , aan het raam had ik gereserveerd, wat een fijne plek! En gelukkig leuke mensen naast mij om af en toe es mee te kletsen! Bleek later dat dit een goede honkballer was die op internationaal niveau speelt. Nou, haha leuk!

Daar zat ik dan in de nieuwe, prachtige dreamliner van Arkefly.
Wat een mooi toestel en wat een tools voor mezelf. Een touchscreen om films te kijken, spelletjes te spelen en muziek te luisteren. Super!
Toen we eenmaal in de lucht hingen, kregen we ook nog eens een mooie lichtdemonstratie in het toestel en werd ons getoond hoe we digitaal de raampjes konden verduisteren om te slapen of i.d.
Waaw, super! De reis is uiteindelijk dan ook heel fijn, goed en snel verlopen en na 9 uur en 20 minuten stond ik op Curacao.

Wederom uitstappen en met de handbagage door de douane om vervolgens iets minder dan een uur later weer in hetzelfde toestel in te stappen. Je mocht nu willekeurig een plek kiezen tot Aruba.
Na slechts 20 minuten kon ík, net alls Sven en Juliëtte, ook zeggen.. Ik ben in ARUBA! Hello Dushi !

Het vliegtuig was ruim op tijd en eenmaal in de aankomsthal, stonden Sven en Juliëtte mij al op te wachten. Wat zijn het toch schatten dat ze mij zo goed wilden opvangen! Na - een toeristische route - met de amigo car van Sven en Juliëtte, kwamen we dan aan bij hun leuke stulpje! Spullen neergezet en direct weer naar buiten, want wat was het warm ( Ik had mijn lange broek etc. nog aan ) Pfoew..

Daar heb ik ook Truus en Ruud ontmoet, de mensen waarvan Sven en Juliëtte huren en vrienden van de mensen waarvan ik ga huren, Henna en Roberto Ruud heeft mij goed geholpen hierbij, waarvoor mijn dank!Wat hebben ze een mooi huis met een prachtig zwembad, omringd met palmbomen. Na twee lekkere 'Balashi's' - bier van Aruba - te hebben gedronken, ben ik mij toch echt gaan omkleden. Uit met die warme kleding, heerlijk!

Vervolgens werden we door Ruud en Truus uitgenodigd om samen met hen en hun dochter Demi te gaan uiteten bij Bingo. Nederlandse bediening dus je voelt je er direct thuis! We hebben er heerlijk gegeten samen en kennisgemaakt. Daarna zijn we bij de dochter van Truus en Ruud, Nikki, nog een drankje gaan doen bij de bar: Upstairs. De naam zegt het al. Een barretje boven aan de trappen in de buurt van de High Rise hotels van Aruba. Ook dit was erg leuk ! Ik had meteen een leuke indruk gekregen die dag van Aruba. Ik ben benieuwd wat er nog voor moois komen gaat!

Maar langzamerhand vielen mij de oogjes toch wel een beetje dicht haha. Na een eigenlijk te korte nachtrust te hebben gehad en te hebben gehoord dat ook Daniëlle helaas niet meer meeging op dit avontuur en waarbij mijn spullen in de container zouden komen én natuurlijk de vele indrukken in korte tijd van deze woensdag op Aruba te hebben herbeleefd in mijn heerlijke bedje bij Juliëtte en Sven , viel ik als een blok in slaap.

- Here i am Aruba, laat maar komen dat avontuur! -